مهتاب
مهتاب . اي مونس عاشقان
روشنايي آسمان . آه مهتاب...
اي چراغ آسمان
روشني بخش جان
کو ماهم؟...
نزدت چه شبها با او در آنجا بوديم
فارغ ز دنيا . لبها به لبها بوديم
با يکدگر ما پيش تو تنها بوديم
مفتون و شيدا غرق تماشا بوديم
مهتاب . امشب که پيش توام
او رفته و من مانده ام . آه افسوس...
رفت و آن دوران گذشت
سر نهم بر کوه و دشت
از هجرش...
نزدت چه شبها با او در آنجا بوديم
فارغ ز دنيا . لبها به لبها بوديم
با يکدگر ما پيش تو تنها بوديم
مفتون و شيدا غرق تماشا بوديم
نظرات شما عزیزان: